De schimmel eet plastic en werd in 2011 gevonden. Hij is echter nog niet gebruikt om vervuiling tegen te gaan. Details van de ontdekking
Er zijn wetenschappelijke ontdekkingen waar onderzoekers zelf van onder de indruk zijn, en een daarvan is die van een schimmel die tonnen plastic kan eten . Het gaat om Pestalotiopsis microspora, een soort die een sleutelrol kan spelen in de strijd tegen vervuiling.
De schimmel in kwestie werd in 2011 gevonden in het Amazonewoud van Ecuador, maar de waarheid is dat hij al veel eerder werd geïdentificeerd. Om precies te zijn in de jaren 1980.
De schimmel werd ontdekt in Argentinië
Het geslacht Pestalotiopsis werd voor het eerst beschreven in 1880 in Buenos Aires door de mycoloog Carlos Luigi Spegazzini. Maar pas in 2011 ontdekte een groep onderzoekers van Yale University in het Ecuadoraanse Amazonegebied dat een van de soorten, Pestalotiopsis microspora genaamd, een buitengewoon vermogen bezat.
Zoals hierboven vermeld, kan deze schimmel polyurethaan afbreken en metaboliseren. Dat wil zeggen, hij breekt synthetische kunststoffen af, zelfs onder omstandigheden waar andere micro-organismen niet kunnen overleven, zoals in zuurstofarme omgevingen.
Plasticvervuiling is een van de ernstigste problemen van de moderne wereld. Veel oceanen en rivieren worden geteisterd door allerlei lozingen en afval van microplastics die de wateren vergiftigen en hele ecosystemen wegvagen.
Daarom is deze schimmel een onverwachte bondgenoot geworden en wordt hij zelfs beschouwd als iemand die op een missie is om onze planeet te helpen redden. De waarheid is dat hij nog geen praktische toepassingen heeft.
Een ontdekking in de “onderzoeksfase
Hoewel het zich nog in de onderzoeksfase bevindt, suggereren wetenschappers dat de enzymen gebruikt zouden kunnen worden in de biotechnologie om duurzamere afvalverwerkingssystemen te ontwikkelen, of zelfs in recyclinginstallaties die dit natuurlijke proces kunnen benutten.
De mogelijkheid om de schimmel voor praktische doeleinden te gebruiken heeft veel interesse gewekt in de strijd tegen plasticvervuiling. Hoewel het helaas nog geen praktische toepassingen heeft, betekent de ontdekking van zijn vermogen om polyurethaan te metaboliseren dat we hoopvol naar de toekomst kunnen kijken en ons kunnen voorstellen dat hele kolonies schimmels tonnen plastic verslinden en de vervuiling drastisch verminderen.
