Ziekteverzuim en erkende anciënniteit: de herziene berekening geeft recht op een gegarandeerde maximale vergoeding
Een strijd kan worden beslecht op basis van een eenvoudig cijfer. Na een liquidatie wordt een schoonheidsspecialiste ontslagen en ontdekt ze een fout in haar anciënniteit. Ze besluit dit aan te vechten. De ziekteverlofperiode duurde lang, maar het contract bestond nog steeds. De discussie wordt doorslaggevend voor de vergoeding. De zaak wordt voorgelegd aan het Hof van Cassatie, dat haar in het gelijk stelt. Elke maand telt mee voor de hoogte van de vergoeding. Dit verhaal bewijst dat het controleren van de anciënniteit nooit overbodig is.
Fout in anciënniteit en ontslag
Volgens de website journaldunet.com werd de schoonheidsspecialiste in mei 2016 aangeworven. Haar arts schreef haar vanaf november 2016 ziekteverlof voor. De aandoening had geen verband met het werk. De arbeidsongeschiktheid duurt tot april 2019. Het bedrijf gaat failliet. De curator stelt de werknemer in kennis van de beëindiging van het dienstverband. De werknemer zit zonder baan en zonder salaris.
Ze brengt de zaak voor de arbeidsrechtbank. Op 7 december 2023 oordeelt het hof van beroep van Aix-en-Provence dat het ontslag “zonder reële en ernstige reden” is. De Macron-schaal is dan van toepassing vanaf een jaar anciënniteit. Toch wordt de vergoeding geweigerd.
De rechters in hoger beroep trekken de ziekteverzuimperiode af van de berekening. Ze houden slechts rekening met zes maanden anciënniteit. De drempel van een jaar verdwijnt dus. De werkneemster weigert deze redenering te aanvaarden. Ze streeft naar een toetsing door de hoogste instantie, het Hof van Cassatie. De kern van het geschil ligt in de berekeningsmethode.
Hoe het Hof van Cassatie de anciënniteit heeft hersteld
De sociale kamer buigt zich over een specifiek punt. Een ziekteverlof schort het contract op. Het maakt het niet ongedaan. Het argument is duidelijk. Tussen mei 2016 en april 2019 bleef de arbeidsrelatie bestaan. De drempel van één jaar kon dus worden overschreden.
Op 1 oktober 2025 vernietigt de hoge rechtbank het arrest in hoger beroep. Zij verwerpt de aftrek van ziekteverzuim voor de schaal. De rechters in eerste aanleg moeten hun berekening herzien. De anciënniteit moet de volledige duur van het contract bestrijken. De opgeschorte periodes blijven inbegrepen.
De anciënniteit wordt vastgesteld op twee jaar en tien maanden. De marge wordt 0,5 tot 3,5 maanden salaris. De magistraten kiezen voor het maximum. De vergoeding bedraagt 3,5 maanden, ofwel 5 989 euro. Deze interpretatie versterkt de verschuldigde bescherming. Het Hof van Cassatie herstelt de werkelijke duur.
Macron-schaal, drempel van één jaar en vergoedingsschalen
De zogenaamde Macron-schaal regelt de vergoeding. Deze is van toepassing wanneer het ontslag zonder reële en ernstige reden plaatsvindt. Een jaar anciënniteit geeft recht op de vergoeding. De duur is van invloed op de schaal. Hoe langer de duur, hoe hoger de potentiële vergoeding. De exacte berekening wordt strategisch.
De geciteerde tekst is artikel L1253-3 van het Arbeidswetboek. Voor minder dan elf werknemers is het minimum 0,5 maand. Vanaf elf werknemers is het minimum één maand. Daarna stijgt de bandbreedte naarmate de anciënniteit toeneemt. De consistentie van de berekening is dus essentieel om een beslissing te nemen.
In deze zaak woog de twee jaar durende werkonderbreking zwaar. Door deze af te trekken, daalde de vergoeding tot zes maanden. De schaal was niet meer van toepassing. Deze interpretatie wordt nu verworpen. Het Hof van Cassatie herinnert aan de regel. De werkonderbreking schort de vergoeding op, maar trekt de duur niet af.
Een vaste rechtspraak die door het Hof van Cassatie in herinnering wordt gebracht
De oplossing is niet nieuw. Ze bouwt voort op een oude lijn. Een arrest van 17 oktober 1979 had dit al vastgesteld. Een ander arrest, van 7 december 2011, had dit bevestigd. De schorsing doet geen afbreuk aan de anciënniteit. Het contract blijft na de ziekte bestaan. De juridische continuïteit blijft behouden.
De beslissing van 2025 past dit toe op de huidige schaal. Ze biedt een duidelijk kader voor rechters. Het aftrekken van de ziekte zou neerkomen op het creëren van een beperking. De tekst voorziet daar echter niet in. De duur van het contract primeert. Deze omvat ook de periodes van opschorting zonder schuld.
Deze herinnering biedt zekerheid aan de werknemers. Ze biedt ook houvast aan de bedrijven. Deze periodes moeten in de berekeningen worden meegenomen. Anders neemt het risico op geschillen toe. Een interne audit kan fouten voorkomen. Bij twijfel, controleer. Het Hof van Cassatie heeft de methode verduidelijkt.
Ziekteverzuim en andere vergoedingen: wat u moet controleren
Let op, niet alle berekeningen volgen dezelfde logica. Voor de wettelijke of conventionele ontslagvergoeding kunnen afwezigheden de basis verminderen. De beslissing van 28 september 2022 herinnert hieraan. Bepaalde niet-gewerkte periodes worden uitgesloten van het referentiebedrag.
Er bestaan dus twee regelingen naast elkaar. Voor de vergoeding die verschuldigd is bij ontslag zonder reële en ernstige reden, omvat de anciënniteit ook ziekteverzuim. Voor de wettelijke vergoeding kan de basis worden verlaagd. Elke regeling heeft zijn eigen regels. Als u deze door elkaar haalt, leidt dat tot kostbare fouten.
Werknemers en werkgevers moeten de documenten bewaren. Contracten, loonstrookjes, beslissingen: alles telt mee. Gespecialiseerd advies verduidelijkt de keuzes. Het zorgt voor zekerheid over de cijfers. Een onafhankelijke controle beperkt geschillen. Als er onenigheid blijft bestaan, blijft het Hof van Cassatie het laatste redmiddel.
Waarom het controleren van de anciënniteit een ontslag volledig kan veranderen
Deze zaak bewijst dat een exacte berekening alles verandert. De anciënniteit volgt de duur van het contract. Ziekteverzuim wordt hierin meegerekend. Een eenvoudige controle kan aanleiding geven tot een vergoeding. Het maximum kan zelfs worden bereikt. In dit geval werd 3,5 maand toegekend. Het bedrag bedraagt 5.989 euro. Deze nauwkeurige berekening herstelt een rechtvaardigheid die vaak over het hoofd wordt gezien bij contractbeëindigingen. Het Hof van Cassatie heeft een vaste regel bevestigd. Deze beschermt kwetsbare periodes. Het nodigt iedereen uit om te controleren alvorens af te zien van een vordering.
