Deze plek moest een magneet worden voor rijke mensen uit alle hoeken van de wereld. In plaats daarvan is het een voorbeeld geworden van een mislukte investering en een waarschuwing voor de vastgoedsector. Honderden identieke huizen staan leeg en het project dat winst moest opleveren, heeft alleen maar schulden en teleurstelling opgeleverd.
Een stad met grote ambities die nooit tot leven is gekomen
Soms ontstaan er plekken in de wereld met grote ambities – groots gepland en gebouwd in de overtuiging dat ze een symbool van moderniteit en succes zullen worden. Zo zou het ook deze keer zijn, want honderden vrijwel identieke woningen in de prachtige omgeving van Mudurnu in het noordwesten van Turkije zouden een exclusieve woonwijk voor welgestelde inwoners vormen. Het project zag er ambitieus uit en beloofde prestige, comfort en een gevoel van exclusiviteit.
In plaats daarvan bleef er iets heel anders over, namelijk rijen leegstaande huizen, onafgewerkte gevels en stilte, die de drukte van de geplande luxe had vervangen. Maak kennis met een investering die kapitaal moest aantrekken en een voorbeeld voor anderen moest worden, maar na verloop van tijd een voorbeeld werd van hoe snel dromen van rijkdom kunnen veranderen in een symbool van mislukking.
Het verlaten Disneyland in Turkije. Burj Al Babas
Tussen Ankara en Istanbul ligt een bijzondere en tegelijkertijd verontrustende plek. Honderden identieke miniatuurkastelen staan zij aan zij in een vallei waar het leven van de elite zou bruisen. Dit is Burj Al Babas, een woonwijk die uiteindelijk luxe en prestige moest symboliseren, maar vandaag de dag een van de bekendste spooksteden ter wereld is.
Het Burj Al Babas-project werd in 2014 opgezet, maar werd in 2019 stopgezet nadat de projectontwikkelaars failliet gingen met een schuld van 25 miljoen dollar. De investeerders waren van plan een exclusieve woonwijk te creëren met meer dan 700 villa’s in de stijl van Europese kastelen. Elk huis zou torentjes, balkons, marmeren badkamers en uitzicht op de bergen hebben. In het centrum van het complex waren winkelgalerijen, spa’s, Turkse baden en entertainment voor rijke inwoners uit het Midden-Oosten en Europa gepland. De projectontwikkelaars hoopten dat ze rijke investeerders uit Arabische landen zouden aantrekken, die onder de indruk zouden zijn van de sprookjesachtige architectuur en de charmes van de Turkse natuur, maar helaas zijn hun plannen niet uitgekomen.
Een stad van luxe waar niemand ging wonen
Burj Al Babas werd zo het symbool van de crisis van buitensporige ambities en speculatie op de vastgoedmarkt. Het project, dat het bewijs moest zijn van de kracht van de Turkse bouwindustrie, liet eerder zien hoe snel dromen van luxe kunnen veranderen in financiële ondergang.
