Na een spoedcursus heeft Nicolas zes jaar lang in de schaduw van een groot sociaal netwerk de ergste inhoud op het internet gemodereerd. Hij vertelt over zijn spannende dagelijkse werk.
Zittend in stilte achter zijn computer heeft Nicolas (een pseudoniem), een veertiger, slechts enkele minuten om te beslissen of hij een foto of video moet censureren, of zelfs om de leeftijd van een kind in te schatten. Zijn rol? Het publiek beschermen tegen de meest gruwelijke beelden die op internet circuleren. Vanuit de imposante toren waar hij werkte, verwijderde de man, die inmiddels is ontslagen, elke dag honderden stukken content voordat ze op onze schermen terechtkwamen. “Het werk van een moderator bestaat uit het aanschouwen van de donkerste kanten van de samenleving”, vat hij met kalme stem samen.
Het werk begint met het aandachtig lezen van de nieuwe moderatieregels. “De richtlijnen veranderen voortdurend. Er kan van de ene op de andere dag een update komen: wat gisteren nog werd getolereerd, is vandaag niet meer per se toegestaan.” Daarna bekijkt hij zijn eerste “tickets”: meldingen van afbeeldingen of video’s die moeten worden onderzocht. “Mijn eerste ticket kon betrekking hebben op pedofilie, het volgende op zoöfilie en het derde op een gefilmde afrekening. Het moeilijkste is de frequentie: in vijf minuten kun je geconfronteerd worden met de ergste menselijke gruweldaden.” Het tempo is razend: elke minuut moet er inhoud worden gemodereerd, wat neerkomt op bijna 350 morele keuzes per dag.
“Tijdens de kerstdagen zien we veel zelfmoorden. Eenzame mensen filmen zichzelf terwijl ze de daad plegen”, vertelt hij. Andere keren gaat het om geweld tussen tieners, seksuele chantage of rassenhaat. “Het klinkt misschien cynisch of smerig, maar om de druk van de ketel te halen, gaan we uiteindelijk een beetje lachen om wat we zien. Het is een manier om de emotionele lading te verlichten.“
Voordat hij zich in deze digitale afgrond stortte, volgde Nicolas een opleiding van een maand, voorafgegaan door een psychologische test om zijn emotionele stabiliteit te beoordelen. ”Achter hun schermen laten mensen zich volledig gaan, ze hebben geen filter. De psycholoog vraagt ons hoe we zouden reageren op bepaalde beelden, of wat we zouden doen in schokkende situaties.“ Het doel? Voorkomen dat kwetsbare mensen worden aangenomen, die vatbaar zijn voor een burn-out. ”Vervolgens leren we modereren volgens zeer precieze regels: seksualiteit, haat, pesten… Elke categorie is onderverdeeld en je moet binnen een minuut een beslissing nemen.”
Hij werd aangenomen door een onderaannemer van een groot Amerikaans sociaal netwerk en moest een strikte geheimhoudingsverklaring ondertekenen om te voorkomen dat er informatie zou uitlekken over de werkmethoden of de gemodereerde inhoud. Telefoons, smartwatches en notitieboekjes waren verboden op kantoor.
Mis het niet: Een gepensioneerde wint 71,5 miljoen euro in de loterij, maar verliest een week later al zijn winst door een app
In deze immense toren in de Catalaanse hoofdstad werkten ongeveer 2100 moderators van alle nationaliteiten in drie ploegen, een continu werksysteem dat drie tijdsperiodes van acht uur omvatte, zowel overdag als ’s nachts, inclusief weekends. “We werkten zeven dagen per week. We kwamen er uitgeput vandaan, met brandende ogen en ons hoofd vol beelden die we liever zouden vergeten.” Hoewel er een psychologische dienst was, bleef die erg formeel. “Op papier is die er wel. In de praktijk krijg je een e-mail met een voorstel voor een afspraak, maar zonder echte follow-up.”
Wat het salaris betreft, verdiende Nicolas “ongeveer 1 600 euro netto per maand, plus toeslagen voor nacht-, weekend- of vervoerskosten”. Er was geen specifieke toeslag voorzien voor blootstelling aan schokkende inhoud: “Ze gaan ervan uit dat wanneer je het contract ondertekent, je weet waar je aan begint”, benadrukt hij. Het salaris varieert bovendien naargelang de nationaliteit, aldus Nicolas: “Een Franstalige wordt beter betaald dan een Spaanstalige, maar minder dan een Zweedstalige. Het verschil kan oplopen tot 10.000 euro bruto per jaar, terwijl we precies hetzelfde werk doen.”
Volgens de moderator hebben klachten over deze ongelijkheden bijgedragen tot een collectief ontslag. In het voorjaar van 2025, na zes jaar in deze sector te hebben gewerkt, werd Nicolas ontslagen. “Op een ochtend werkte onze software niet meer. We werden bijeengeroepen en kregen het bevel om binnen vijf minuten te vertrekken, officieel wegens ‘gebrekkige prestaties’.”
Vandaag probeert hij deze bladzijde om te slaan. “Je dagen doorbrengen met het zien van de slechtste kanten van de mensheid, dat slijt je. Je komt eruit met een ietwat vertekend beeld van de buitenwereld. Ik heb twee dochters en ik kan me moeilijk een echt gelukkige toekomst voor hen voorstellen, een vreedzamere wereld.“ En hij waarschuwt degenen die het zouden willen proberen: ”Ga er niet lichtzinnig aan beginnen. Velen kunnen niet tegen wat ze zien. Als je er mentaal niet klaar voor bent, moet je het niet doen.”
