Dankzij deze technologie kan het systeem variaties in de zonne-output compenseren en warmte leveren wanneer dat het meest nodig is.
Een team ingenieurs van de University of Western Ontario in Canada heeft een thuissysteem ontwikkeld dat de manier waarop energie wordt verbruikt en opgeslagen in huizen kan veranderen. Het voorstel combineert drie belangrijke technologieën: zonnepanelen, een warmtepomp en een warmteopslag op basis van fase-uitwisseling, allemaal geïntegreerd in één efficiënte en schaalbare oplossing.
Het project wordt getest in een huis van twee verdiepingen in Komoka, Ontario, dat dienst doet als experimenteel laboratorium. Zonnepanelen op het dak wekken elektriciteit op die een warmtepomp aandrijft. Deze produceert op zijn beurt thermische energie die wordt opgeslagen in een accumulator die materialen zoals zout of was gebruikt om warmte vast te houden door de fysieke toestand te veranderen.
Dit type warmteopslag maakt gebruik van het natuurkundige fenomeen dat een materiaal, wanneer het smelt of stolt, grote hoeveelheden energie absorbeert of afgeeft zonder van temperatuur te veranderen. Dankzij deze technologie kan het systeem variaties in de zonne-output compenseren en warmte leveren wanneer die het meest nodig is, zelfs als er geen zon is.
De eerste resultaten zijn veelbelovend: de elektriciteitsrekening is met 45% gedaald en de CO₂-uitstoot met 55%. Bovendien is het zelfverbruik van zonne-energie met 60% gestegen, wat betekent dat men minder afhankelijk is van het conventionele elektriciteitsnet.
Volgens onderzoeker Shafquat Rana is het de bedoeling om de levensvatbaarheid van het systeem voor een heel jaar aan te tonen, met als uiteindelijk doel om het gebruik van fossiele brandstoffen voor woningverwarming uit te bannen. Het systeem is niet alleen veilig en kosteneffectief, het kan ook in zowel nieuwe als bestaande huizen worden geïnstalleerd zonder dat er grote aanpassingen nodig zijn.
